5 گزینه ضد ایرانی که به ترامپ پیشنهاد شد | مراقب دام پهن شده باشیم
همشهری آنلاین – گروه سیاسی: بایدن که با وعده «احیای برجام» وارد کاخ‌سفید شده بود، در حالی صندلی ریاست‌جمهوری را به ترامپ پس می‌دهد که نه‌تنها نتوانست گامی در مسیر تحقق وعده خود بردارد، بلکه در حوزه ایران، راه تجربه شده سلف خود را در پیش گرفت و البته نتیجه همان شد که قبلا هم به‌دست آمده بود.
همان‌گونه که در مقطع آغاز به‌کار بایدن، تقریبا همه اتفاق‌نظر داشتند ترامپ در پیشبرد «سیاست فشارحداکثری» ناکام بوده‌است، امروز هم کارشناسان براین اعتقادند که سیاست‌های تقابلی دولت دموکرات‌ها نیز با بن‌بست مواجه شده‌است. برخی رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی طی روزهای اخیر با اشاره به انتقادهای مطرح درباره سیاست‌های دولت بایدن در قبال ایران، تاکید کرده‌اند این سیاست‌ها، بن‌بست‌های دیپلماتیک زیادی به‌وجود آورده‌است.
در چنین شرایطی، نحوه مواجهه دولت جدید ترامپ با ایران نیز جزو موضوع‌هایی است که گمانه‌زنی‌های گسترده‌ای را در محافل سیاسی و رسانه‌ای جهان به‌دنبال داشته‌است. چهره‌ها و رسانه‌های ضدایرانی آمریکا طی ماه‌های اخیر کوشیده‌اند نسخه «برخورد سخت با ایران» را برای ترامپ بپیچند؛ رویکردی باید اجرایی‌سازی آن تا چه اندازه با چراغ‌سبز ترامپ مواجه خواهد شد. در نهایت این موضوع سیاست‌ها و نحوه مواجهه تهران با راهبردهای واشنگتن شکل خواهد داد.
گزینه‌های ضد ایرانی برای ترامپ
در روزهای اخیر محافل ضدایرانی، گزینه‌های مختلفی را به عنوان «راهبرد مطلوب در مقابل ایران» به دولت ترامپ پیشنهاد کرده‌اند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود.
- تحمیل توافق جدید: برخی کارشناسان آمریکایی تاکید دارند ترامپ در دور دوم ریاست‌جمهوری خود، بیش از آنکه به‌دنبال مواجهه سخت و نظامی با ایران باشد، باید درصدد تحمیل توافقی جدید به ایران برآید؛ توافقی که از یک سو محدودیت‌های هسته‌ای قابل‌توجهی به تهران تحمیل و ازسوی دیگر نقش‌آفرینی منطقه‌ای ایران را محدود کند.
- تجهیز و کمک به تل‌آیو: کمک به تل‌آویو در مسیر تقویت رویکردهای ضدایرانی این رژیم، یکی از گزینه‌هایی است که پیش پای دولت ترامپ نهاده می‌شود.
- عملیات روانی: تمرکز بر فعال‌سازی گسل‌های داخلی ایران با کلان‌راهبرد ایجاد بی‌ثباتی در کشور یکی دیگر از نسخه‌های پیچیده شده برای مقابله با ایران است که طی روزهای اخیر در سطح رسانه‌ها و محافل ضدایرانی مطرح شده‌است.
- فشارهای منطقه‌ای: فعال کردن رقابت‌های منطقه‌ای ایران و حمایت از آنها در مسیر تضعیف ایران، از دیگر گزینه‌های مطرح در منظومه رویکردهای ضدایرانی است.
- همگرایی ضدایرانی با اروپا: برخی محافل ضدایرانی طی روزهای اخیر تاکید کرده‌اند که دولت دوم ترامپ باید برای افزایش فشارها بر ایران، همکرایی بیشتری با طرف‌های ایرانی داشته باشد، از جمله در موضوع فعال‌سازی مکانیسم ماشه.
مواضع دولتمردان جدید درباره ایران
یکی از مهم‌ترین گزاره‌های شکل‌دهنده سیاست ترامپ در قبال ایران در دولت دوم خود، مشاوره‌ها و رویکردهای چهره‌های نزدیک به او درباره نوع مواجهه با ایران است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود.
- جی. دی ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا: معاون ترامپ در نخستین روزهای آبان‌ماه گذشته، در تغییر لحنی آشکار در برابر ایران، تاکید کرد که «بسیار مایلیم با ایران وارد جنگ نشویم. چنین جنگی هزینه های زیادی خواهد داشت و برای کشور ما بسیار گران تمام خواهد شد».
- مارکو روبیو، وزیر امورخارجه دولت ترامپ: روبیو از جمله چهره‌های ضدایرانی نزدیک به ترامپ است. او در یکی از آخرین موضع‌گیری‌های خود درباره ایران، در جلسه استماع مجلس سنا ضمن نادیده گرفتن واقعیت‌های میدانی، ادعا کرد که «ایران در ضعیف‌ترین وضعیت خود به سر میبرد».
- استیون ویتکاف، نماینده ویژه آمریکا در خاورمیانه: ویتکاف از دیگر چهره‌های دولت ترامپ به‌حساب می‌آید که دارای مواضع ضدایرایرانی است. او از جمله چهره‌هایی است که طرفدار اعمال دور تازه‌ای از سیاست فشارحداکثری علیه ایران است.
- پیت هگست، گزینه وزارت دفاع آمریکا: او یکی از اصلی‌ترین چهره‌های تندروی ضد ایرانی کابینه ترامپ به شمار می‌رود که جزو حامیان گزینه همراهی با تل‌آویو به‌منظور «حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران» است؛ گزینه‌ای که پذیرش آن ازسوی ترامپ با دشواری‌های بسیاری مواجه است.
- مایک والتز، نامزد مشاور امنیت ملی: والتز که تاکنون چندبار ادعاهایی را درباره قصد ایران برای «ترور ترامپ» مطرح کرده، از جمله چهره‌هایی است که جزو موافقان گزینه «شدت عمل علیه ایران» به شمار می‌رود.
حواس‌مان باشد…
اگرچه طی روزها و هفته‌های اخیر رسانه‌های آمریکایی و چهره‌های نزدیک به ترامپ، به فضاسازی‌های گسترده‌ای علیه ایران دست زده‌اند و کوشیده‌اند فاز تازه‌ای از عملیات روانی را علیه تهران کلید بزنند، اما نکته مهم، گرفتار نشدن در دام طراحی شده است. راهبرد کلیدی تهران این است که نوع مواجهه تهران با واشنگتن براساس گام‌های طرف مقابل شکل خواهد گرفت. بنابراین در شرایط ابهام کنونی باید نکات مهمی را در این عرصه درنظر داشت که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود.
- پرهیز از شتاب‌زدگی: نباید در موضع گیری درباره آینده تحولات دچار شتاب‌زدگی و آسیب‌های ناشی از آن شد و باید با جوانب مختلف تحولات را در نظر داشت.
- عدم مواجهه از موضع پایین: نکته راهبردی در شرایط کنونی، معطوف به این موضوع است که نگاه رسانه‌ها و دولتمردان نباید نشانه‌ای از «موضع ضعف» داشته باشد.
- نترساندن مردم: رسانه‌ها باید مراقب باشند که تحلیل‌ها و گمانه‌زنی‌های آنان درباره رویکردهای دولت آینده آمریکا در قبال ایران، سبب ترساندن افکارعمومی جامعه نشود.
- افراط در طرح موضوع مذاکره: افراط در برخی موضع‌گیری‌ها درباره موضوع راهبردی «مذاکره» آسیب «ارسال تصویر ضعف ایران» را به‌دنبال دارد، بنابراین باید دراین زمینه محتاطانه و حساب شده برخورد کرد.
- دوری از افراط و تفریط: آنچه در شرایط کنونی می‌تواند راهگشاد باشد، توجه رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی به این موضوع است که گام‌های ایران در مقابل سیاست‌های ترامپ، متناسب با اقدام‌های طرف مقابل خواهد بود. براین اساس باید از افراط و تفریط پرهیز کرد.
