اتول هایِ خاصِ خواص
همشهری‌آنلاین- سحر جعفریان‌عصر: مقصد آنها جایی با نام «موزه خودروهای تاریخی ایران» است که بزرگیِ بنایش، پیشتر از تابلوی کوچک خیابان ۲۵، پس و بالای همه ساختمان‌ها و تابلوهای راهنمای اطراف نمایان می‌شود. میانِ ۷ هزار مترمربع مساحت مسقف این موزه دیدنی که از سال ۱۳۸۲ بر زمین عمود شده بیش از ۱۵۰ وسیله نقلیه (درشکه، سواری و موتورسیکلت) تاریخی، کلاسیک، سلطنتی، تشریفاتی و تک‌نسخه جای گرفته‌است؛ از درشکه سلطنتی ناصری و رولزرویس احمدشاهی تا اولدزموبیل فتورامیک ۹۸ گیا و فِراری جاده‌ای دینو. این گزارش به بهانه بازگشایی سالن‌های ۶ و ۷ موزه خودروهای تاریخی ایران و رونمایی از ۷۰ خودروی قدیمی دیگر موزه تنظیم شده‌است.
بیشتربخوانید:پاپوش دوزی نه، پاپوش شویی
دلبریِ نقلیه‌های پیر اما بِرند
یک طرف، لامبورگینی، فِراری، مرسدس‌بنز و فولکس‌واگنچشم‌نوازی و طرف دیگر، رولزرویس، پورشه، آپال‌جت، لانچینا، جگوار، کادیلاک و بنتلی‌کرنیش دلبری می‌کنند. برندهای ردیف‌شده هر یک علاوه بر شاخصه‌های تاریخی و صنعتیمشترک در ویژگی یا ویژگی‌هایی منحصربه‌فرد هستند. مانندخودروهایی که تلویزیون رنگی یا تزیینات طلاکاری شده و یا میز بار دارند. تعداد انگشت‌شمار دیگری از خودروها نیز باارزش‌افزوده‌های دیگر خوش‌نمایی می‌کنند. مانند مرسدس‌بنز ۴۵۰اس‌ال که یکی از آخرین خودروهای شهربانی پهلوی دوم است یا فیات‌شِلِت ساحلی که فقط ۱۰ دستگاه از سِری آن در جهان به میراث مانده و یا حتی اولدزموبیل فتورامیک ۹۸ گیا که خودرویی تک‌نسخه و سفارشی (به درخواست پهلوی دوم) است.
هوسِ همایونی، رولزرویسِ هِندِلی و دست‌فرمانِ سلطانی
بازدیدکنندگان، عنوانِ دهان پُرکنِ قدیمی‌ترین خودروهای سلطنتی ایران را که می‌شنوند به توضیحات کارشناس‌راهنما، گوش تیز می‌کنند: «هوسِ اتول‌رانی و رولزرویس‌سواری که به سر احمدشاه قاجار می‌زند میرزااکبرخان‌مسعود (صارم‌الدوله) وزیرِ وقتِ امورخارجه دست به خزانه دولت میبرد. کُرورکُرور دینار و قِران خرج می‌کند تا چهارچرخِ فانتوم‌یک (جایگزین مدل سیلورگوست) به هوسِ همایونی بچرخد. شوخ‌طبعی برخی بازدیدکنندگان با دیدنخط و خش‌های سپر جلو و عقب رولزرویس ۱۰۲ ساله هِندلی وسرمه‌ای آخرین شاه قاجار، گل می‌کند: «انقدری که هوس‌ران بوده، اتول‌ران نبوده».
خوبانِ ضدگلوله جمعند
پیش از این اگر با تماشای ۶ خودروی ضدگلوله در سالن‌های یک تا ۵ موزه، هوش از سر از ماشین‌بازان و یا تاریخ‌دوستان می‌رفت حالا با رونمایی خودروی ضدگلوله مرسدس بنز ۶۰۰ اتاق کوتاه ، بیشتر حیران و مَنگ می‌شوند. اغلب بازدیدکنندگان بعد از خوانش تابلوی اطلاعات مربوط به این خودروی چند تُنی که ظاهری سینمایی دارد زیر گوش هم پچ‌پچ می‌کنند: «جمعِ خوبان، جمع است». هنوز هوش به سرشان بازنگشته که می‌روند سراغ خودروی شاخص دیگر.
بیشتر بخوانید: گِروبَرداری نوروزی
شاغلانِ خودروهای موزه تومنی هفت‌صنار
«این موزه، تومنی هفت صنار با باقی موزه‌ها توفیر داره…برای همین پاخورش زیاده»؛ این را یکی از آقایان مراقب سالن ۶ و ۷که لباس فُرم و اتوکشیده تن دارد می‌گوید. آقای مراقب با صدایی بلندتر طوری که توجه بازدیدکنندگان دور و بَرش جلب شود، ادامه می‌دهد: «چرا!؟ چون اینجا به غیر از جلال و جبروت تاریخ، شکوه و شوکتِ غول‌های خودروسازی جهان را هم می‌بینید…خاص‌ترین خودروهای تشریفاتی و سلطنتیِ سفارشی.» این تعصب به کار را باقی شاغلانِ موزه خودروهای تاریخی از کارشناسان‌میراث، کارشناسان‌راهنما، مهندسان خودرو تا متخصصان تعمیر خودروهای خاص و تکنسین‌های وَردست نیز به دل و زبان خود دارند.
آدابِ مواجهه با خودروهای خاص
بازتابِ نور سالن تازه از سطحِ صیقلیِ خودروهای لوکس و آنتیک، چشمگیر و شورانگیز است. آن چنان که کمتر بازدیدکننده‌ای از شاتر زدن‌های پیوسته یا سلفی انداختن‌های پُرشمار خسته می‌شود. معمول، این طور است که بازدیدکنندگان با هر سلیقه و علاقه‌ای، ابتدا برای لحظاتی از زیبایی یا قدمت خودرویی به شوقمی‌آیند و بعد از کمی حیرت و شگفتی، یک تا چند مرتبه تابلوی اطلاعات آن را می‌خوانند. دست‌آخر نیز سرگرم برداشتن عکس‌های یادگاری به زیر همان بازتابِ چشمگیر و شورانگیزِ نور می‌شوند.
